"Мір вашаму дому!"
Піліп Іванавіч Кавалёў - адважны партызан-падрыўнік 255-га партызанскага палка 8-й Рагачоўской партызанскай брыгады. У тыл ворага трапіў пасля цяжкага ранення, якое атрымаў у баях пад Ленінградам. Пусціў пад адкос 19 нямецкіх эшалонаў, прымаў удзел у падрыхтоўцы 13 дыверсійных груп. Пра апошні бой героя можна даведацца з аповесці А. Захаравай, былога камісара партызанскай брыгады:
“17 сакавіка 1944 года партызаны выйшлі на разгром групоўкі праціўніка, якая рухалася да фронту па шашы Магілёў - Бабруйск.
Аперацыя была старанна распрацавана і падрыхтавана. Кожны атрад, батальён палка ведаў сваю задачу. Раптоўнасць і нечаканасць нападу партызан забяспечылі поўны поспех.
У гэтым баі П. І. Кавалёў камандаваў ротай. Бой ужо заціхаў. Чуліся апошнія стрэлы. У гэты час Філіп Іванавіч, падняўшыся ва ўвесь рост, акінуў поглядам сваіх байцоў і гучна вымавіў: "З перамогай вас, таварышы партызаны!" І раптам павольна стаў апускацца на калені. Калі да яго падбеглі партызаны, яго сэрца ўжо не білася. Аказалася, што на супрацьлеглым баку дарогі стаіўся гітлеравец. Ён без мэты даў апошнюю чаргу з аўтамата. І адна з шальных куль забіла нашага героя, патрапіўшы прама ў сэрца.”
Пахавалі адважнага партызана ў вёсцы Баркі на Кіраўшчыне. Пасля вайны ветэраны партызанскага руху выканалі пажаданне Піліпа Кавалёва і правялі перазахаванне на вайсковыя могілкі вёскі Кавяза Клічаўскага раёна.
Званне Героя Савецкага Саюза П.І. Кавалёву прысвоена 15.08.1944 пасмяротна.
Прайшлі гады… Памяць аб героі захоўваюць яго нашчадкі. І хоць няма ўжо на карце Чэрыкаўшчыны вёскі Гойкаў, імем Героя названа вуліца ў Чэрыкаве. Яго імя носіць школа № 2 горада Клічава.
1 верасня 1988 г. тут адбылося адкрыццё музея імя Героя Савецкага Саюза Піліпа Іванавіча Кавалёва.
А 3 ліпеня 1993 года на пляцоўцы перад будынкам школы быў ўрачыста адкрыты помнік Герою скульптара Віктара Мікалаевіча Мурашова.
“Мір вашаму дому” – жадае бронзавы Піліп Кавалёў школьнікам і дарослым, усім, хто праходзіць побач з помнікам ля будынка школы. Воін – партызан, які загінуў ў крывавым баі 1944 года, працягвае нам кветку, нібы сцвярджае, што самае галоўнае ў жыцці – мір!
